15Kanefa tsy azo ampitahaina ny hadisoana vitan’i Adama sy ny fanomezana atolotr’Andriamanitra maimaimpoana. Niharan’ny fahafatesana ny besinimaro, noho ny hadisoan’ny olona anankiray, dia i Adama; nitosaka be nihoatra lavitra noho izany kosa ilay fahasoavana avy amin’Andriamanitra, ilay fahasoavana nomena maimaimpoana ho an’ny besinimaro tao tamin’ny olona anankiray, dia i Jesoa Kristy. 16Ary tsy tahaka ny vokatry ny fahotana vitan’i Adama ny vokatry ny fanomezana atolotr’Andriamanitra: ny hadisoan’ny olona anankiray notsaraina dia nahatonga fanamelohana; fa ny fanomezana atolotr’Andriamanitra maimaimpoana kosa dia nahatonga ny hadisoana maro havela tanteraka. 17Eny, tamin’ny alalan’ny olona anankiray ary noho ny hadisoan’io olona iray io no nanjakan’ny fahafatesana; fa ireo mandray ny fahasoavana nitosaka be avy amin’Andriamanitra ary koa ny fahamarinana nomeny maimaimpoana dia vao mainka velomin’Andriamanitra sy ampanjakainy tamin’ny alalan’ny olona anankiray, dia i Jesoa Kristy.
18Koa ny hadisoana vitan’olona iray, dia i Adama, no nahavoaheloka ny olona rehetra; toy izany koa ny asa marina vitan’olona iray, dia i Jesoa Kristy, no nahatonga ny olona rehetra hovotsorana tanteraka sy hahazo fiainana. 19Noho ny olona anankiray tsy nanaiky an’Andriamanitra, dia nanjary mpanota ny besinimaro; toy izany koa, noho ny olona anankiray nanaiky an’Andriamanitra, dia hanjary olo-marina eo imason’Andriamanitra ny besinimaro.
20Ny lalàna no tonga, dia ny mba hampitombo be ny hadisoana; nefa koa teo amin’izay nahabe ny fahotana no nihoa-pampana ny fahasoavana. 21Koa tahaka ny nanjakan’ny fahotana ka nahafaty antsika no hanjakan’ny fahasoavan’Andriamanitra hahatonga antsika ho marina ka hahavelona antsika mandrakizay amin’ny
