32Dia hoy i Davida tamin'i Abigaîla:
–Hisaorana anie ny TOMPO Andriamanitr'i Israely, Izay naniraka anao hihaona amiko androany.
33Misaotra anao koa aho noho ny fahendrenao, dia ianao izay niaro ahy tsy handatsa-dra tsy amin'antony sy hanao fitsaran-tenany. 34Nefa velona ny TOMPO Andriamanitr'i Israely Izay nisakana ahy tsy hanisy ratsy anao, ka Izy no ianianako aminao fa raha tsy tonga faingana nihaona tamiko ianao, dia ho tsy nasiako niangana na dia lehilahy iray aza tamin'ny fianakavian'i Nabala rahampitso vao maraina.
35Noraisin'i Davida ireo zavatra nentin'i Abigaîla ho azy, ary hoy indray izy taminy:
–Miverena soa aman-tsara any an-tranonao. Jereo fa efa nihaino ny feonao aho ary nanaiky ny fifonanao.
36Ary i Abigaîla tonga tany amin'i Nabala izay nanao fety be tao an-tranony toy ireny amin'ny fanasan'ny mpanjaka ireny. Faly aoka izany ny fon'i Nabala, ka dia nanao mamo be izy. Noho izany, dia tsy nisy zavatra azon'i Abigaîla nambara taminy na kely aza mandra-paharainan'ny andro. 37Ny ampitso maraina, rehefa afaka ny hamamoan'i Nabala, vao notantarain'ny vadiny taminy izay nitranga, ka voadona mafy ny fony, hany ka tsy nahahetsika toy ny vato izy. 38Ary tokony ho folo andro taorian'izany, dia nasian'ny TOMPO indray i Nabala ka dia maty.
