1Momba ny andro sy ny fotoana hitrangan’izany, ry havana, dia tsy ilaina ny hanoratako aminareo. 2Satria fantatrareo tsara fa ny andron’ny Tompo dia ho avy tampoka, toy ny iavian’ny mpangalatra amin’ny alina. 3Amin’ny anaovan’ny olona hoe: «Miadana sy mandry feizay ny zavatra rehetra!», amin’iny no hamely azy tampoka ny fandringanana ka tsy ho azony andosirana mihitsy, mova tsy ny fanaintainan’ny vehivavy bevohòka mihetsi-jaza. 4Fa ianareo, ry havana, tsy mba ao amin’ny maizina, ka tsy mba hanampoka anareo toy ny mpangalatra izany andro izany. 5Satria ianareo rehetra dia an’ny mazava sy an’ny andro; tsy mba an’ny alina isika na an’ny maizina. 6Koa aza mba matory tahaka ny sasany, fa aoka hiambina sy hahonon-tena. 7Fa ny alina no atorian’ny olona ary ny alina no imamoany. 8Fa satria an’ny andro isika, dia aoka hahonon-tena ka hitafy finoana sy fitiavana ho toy ny fiarovan-tratra, ary hitafy fanantenam-pamonjena ho toy ny fiarovan-doha. 9Fa tsy notendren’Andriamanitra hiharan’ny fahatezerany isika, fa mba hahazo famonjena amin’ny alalan’i Jesoa Kristy Tompontsika. 10Maty ho antsika i Kristy, mba hahatonga antsika hiara-miaina aminy, na mbola velona aina isika na efa maty, amin’ny andro hiaviany. 11Noho izany àry, mifampirisiha sy mifampahereza ianareo araka izay efa fanaonareo.
