6Koa feno toky mandrakariva isika, na dia fantatsika aza fa raha mbola mitoetra ao amin'ity vatana ity isika, dia lavitry ny fonenan'ny Tompo, 7(satria finoana no andehanantsika fa tsy hoe efa mahita sahady). 8Feno toky isika, koa aleontsika ny miala amin'ity vatana ity mba hitoetra eo anilan'ny Tompo. 9Fa ny hankasitrahin'ny Tompo no irîntsika voalohany indrindra, na mbola mitoetra ao amin'ity vatana ity isika na miala ao; 10satria tsy maintsy hiseho eo anatrehan'i Kristy* mba hotsarainy isika rehetra, ka handraisan'ny tsirairay avy ny tandrify azy araka izay nataony na tsara na ratsy fony mbola velona tao amin'ity vatana ity.
11Fantatray ny atao hoe fahatahorana ny Tompo, ka miezaka hampanaiky ny olona izahay. Tena mahalala anay Andriamanitra, ary antenaiko fa mahalala ahy ao amin'ny fieritreretanareo koa ianareo. 12Tsy hoe midera tena indray aminareo izahay, fa manome anareo izay hahazoanareo mirehareha ny aminay; ka dia mba hisy havalinareo ny olona mirehareha amin'ny zavatra eto ivelany fa tsy amin'ny zavatra ao am-po. 13Raha marina fa very saina izahay, dia ho an'Andriamanitra izany; raha mitombin-tsaina izahay, dia ho anareo izany. 14Fa ny fitiavan'i Kristy no manery anay, satria izao no hevitray: maty hamonjy ny olona rehetra ny olona anankiray; noho izany, nandalo fahafatesana koa izy rehetra. 15Maty hamonjy ny olona rehetra ny olona anankiray, mba tsy ho velona ho an'ny tenany intsony ireo velona, fa ho an'Ilay efa maty sy nitsangana velona hamonjy azy.
