7Ny manirery omeny ankohonana,
ny voagadra avoakany ho afaka.
Ny mpikomy ihany no hitoetra
any amin’ny tany karankaina.
8Andriamanitra ô, fony Ianao niainga
mba hialoha ny vahoakanao
ka namakivaky izany taniefitra,
9dia nihovotrovotra ny tany,
nanorana koa ny habakabaka
teo anoloanao, ry Andriamanitr’i Sinay,
teo anoloanao, ry Andriamanitr’i Israely.
10Ranonoram-pitahiana no narotsakao
ka velombelona terỳ ilay taninao lany hery.
11Tao ny vahoakanao no niorim-ponenana,
fa izany no namboarinao ho an’ny ory
satria tsara fo Ianao, Andriamanitra ô.
12Injao ny Tompo mandefa hafatra,
ka dia zavon-tany ny vehivavy
mitondra ny vaovao manao hoe:
13«Samy vaky nandositra avokoa
na mpanjaka na tafika fahavalo.
Ireo vehivavy tavela tao an-trano
dia mizarazara ny zavatra voababo.
14Na ianareo tsy mba niady aza
fa nijanona niandry valan’ondry,
dia ho tahaka ny voromahailala
misy elany mirava-bolafotsy
sy volony mirava-bolamena tsara.
