13Nony vita ny azy roa lahy, dia niteny kosa i Jakôba nanao hoe:
–Ry rahalahy, henoy aho! 14Notantarain’i Simôna teo ny fomba niahian’Andriamanitra ny hafa firenena hatrany am-boalohany, hahazoany vahoaka voatokana ho Azy avy amin’ny hafa firenena.
15Mifanaraka tsara amin’izany ny tenin’ireo mpaminanin’Andriamanitra, satria izao no voalazan’ny Soratra Masina:
16«Rehefa afaka izany, dia hiverina Aho, hoy ny Tompo;
haoriko indray ilay tranolain’i Davida izay rava,
haoriko indray izay nirodana ka hajoroko.
17Dia hitady ny Tompo ny olona sisa,
mbamin’ny hafa firenena rehetra izay efa voatokana ho fananako.
18Izany no ambaran’ny Tompo,
Izay efa nampahafantatra izany zavatra izany
hatramin’ny fahagolan-tany.»
19Koa dia izao no hevitro: tsy tokony homentsika fahasahiranana ny hafa firenena mitodika amin’Andriamanitra. 20Fa aoka hanoratantsika izy ka hangatahina tsy hihinana ny hena maloto natao sorona tamin’ny sampy, tsy hanao fifandraisana mamoafady ara-panambadiana, tsy hihinana ny henam-biby tsy nosomindaina, ary hifady ny ra. 21Satria efa torîna hatramin’ny ela isan-tanàna ary famaky ao amin’ny sinagôga isaky ny sabata ny lalànan’i Mosesy.
