5Fa fony isika niaina araka ny naha olona mpanota antsika, dia ny filàn’ny fahotana, izay nohetsehin’ny lalàna, no niasa tao amin’ireo zavatra anisan’ny tenantsika, mba hahavokarantsika asa mahatonga fahafatesana. 6Ankehitriny kosa dia afaka amin’ny lalàna isika, fa maty tamin’izay namehezana antsika; hany ka fomba vaovao araka ny Fanahy Masina no anompoantsika an’Andriamanitra fa tsy fomba tranainy araka ny lalàna voasoratra.
7Inona àry no holazaintsika? Fahotana ve ny lalàna? Sanatria izany! Nefa tsy ho nahafantatra ny fahotana aho raha tsy tamin’ny alalan’ny lalàna. Ohatra: tsy ho nahafantatra ny fitsiriritana aho, raha tsy ny lalàna no nanao hoe: «Aza mitsiriritra.» 8Saingy nohararaotin’ny fahotana ny didy hampihetsika ny fitsiriritana rehetra ato amiko, fa maty ny fahotana raha tsy misy lalàna. 9Taloha, fony tsy mbola nisy ny lalàna, dia velona aho; fa nony tonga ny didy, dia ny fahotana no velona, 10fa izaho kosa maty; hany ka ny didy izay natao hahazoana fiainana no tonga nahazoako fahafatesana, 11satria nohararaotin’ny fahotana ny didy hamitahana ahy sy hamonoana ahy.
12Noho izany, dia masina ny lalàna; masina koa ny didy, ary ara-drariny sady tsara. 13Koa ny zavatra tsara àry ve izany no nahatonga fahafatesana ho ahy? Sanatria! Fa ny fahotana, mba hihariharian’ny maha fahotana azy, no nahafaty ahy tamin’ny alalan’ny zavatra tsara; hany ka ny fahotana dia hita ho tena fahotana hiringiriny, amin’ny alalan’ny didy.
