30Tezitra tamin'i Jônatàna i Saoly ka nanao taminy hoe:
–Zana-behivavy mpikomy ialahy! Fantatro izao fa miandany amin'ny zanakalahin'i Jisay ialahy ho henatra ho an'ialahy sy ny renin'ialahy. 31Fa raha mbola velona eto ambonin'ny tany koa iny zanakalahin'i Jisay iny, dia tsy ho tonga mpanjaka na oviana na oviana amin'ity tany ity ialahy! Koa sambory izy ary ento atỳ amiko, fa mendrika azy ny ho faty.
32Fa namaly an'i Saoly i Jônatàna hoe:
–Nahoana no mendrika ho faty izy? Inona no ratsy nataony?
33Natorak'i Saoly tamin'i Jônatàna ny lefony mba hamelezany azy, ka dia fantany fa tena vonona hifofo ny ain'i Davida tokoa ny rainy. 34Nitsangana niala teo amin'ny sakafo tamim-pahatezerana mafy i Jônatàna, ary tsy nihinana na inona na inona ny andro faharoan'ny fety. Nalahelo mafy an'i Davida izy, satria niteny ratsy azy ny rainy.
