fa ny tanan'Andriamanitra no namely ahy.
22Nahoana no manenjika ahy
tahaka an'Andriamanitra koa ianareo
ka tsy sasatry ny mampijaly ahy?
23Tiako raha mba voasoratra ny teniko,
ka ho voasokitra any ho any.
24Enga anie ka ho voasokitra amin'ny fandrabỳ izany
sady harahina loko firaka isaky ny litera
ka haharitra mandrakizay eo amin'ny vatolampy.
25Fantatro fa velona ny Mpanavotra ahy;
ka hitsangana farany eo amin'ny tany Izy.
26Rehefa mihintsana izao hoditro izao
ka ho afaka amin'ny nofoko aho,
dia hahita an'Andriamanitra.
27Eny, izaho mihitsy no hijery Azy,
ka ny masoko no hahita fa tsy ny hafa.
Efa sasa-miandry izany ny foko ato anaty.
28Hoy ianareo hoe: «Ahoana no fanenjika azy,
hahitana izay anton-javatra hitsarana azy?»
29Koa matahora ny sabatra ianareo,
fa hovalian-tsabatra ny di-dohanareo;
ary ho fantatrareo fa misy fitsarana.
Aza menatra! Ambarao ny fínoanao
Natoky an'Andriamanitra hatrany i Joba ka sahy nanambara ny finoany tamin'ireo namany. Aza menatra manambara ny finoantsika ka ambarao:
1- Fa Andriamanitra velona Izy
Fanambaram-pinoana mihezinezina no nambaran'i Joba eto (and 25). Ny fahatokiana fa velona Andriamanitra dia mamelonaf'anantenana lehibe ao anatintsika. Velona ny Tompo ka afaka ny hitondra fahavelomana sy hanolotra fiainana ho antsika koa Izy (Jao 14, 19).
2- Nv maha-Mpanavotra Azv
Mpanavotra no niantsoana nv havana izay manam- pitiavana lehibe ka afaka ny hiaro. na hisolo vava na hanampy amin'ny ady. na hanafaka amin'ny fanandevozana (Lev 25, 25; Deo 25. 5-10: Rota 1-4). Jesoa no Mpanavotra azo antoka indrindra. Ny rany latsaka teo amin'nv hazofijaliana no nanavotany antsika (1 Pet I. 18-19).
3- Ny tsy maintsy hifanatrehan-tava Aminy
Efa nino ny fisian'ny fítsanganan'ny tena amin'ny maty ireo zokintsika amin'ny Finoana toa an'i Joba. Ny fifanatrehan-tava amin'Andriamanitra aorian'ny fahafatesana indrindra no tiana ambara eto (and 26-27). Tsy misv mihitsy fotoana mampisaraka ny mino amin' Andriamanitra (Rom 8, 38 - 39).
Fanontaniana:
Ampitahao amin'ny fanekem-pinoantsika izay voalaza eto.
