1Indray andro dia nisy vehivavy vadina lehilahy anisan'ny andia-mpaminany*, tonga nitaraina tamin'i Elisà nanao hoe:
–Maty ny vadiko mpanomponao, ary fantatrao fa nanaja ny TOMPO izy. Tonga ao anefa ny tompon-trosa haka ny zanako roa lahy mba handevoziny.
2Dia hoy i Elisà taminy:
–Inona àry no hataoko ho anao? Lazao ahy izay anananao ao an-trano.
Fa hoy ny navalin'ilay vehivavy:
–Tsy manana na inona na inona aho afa-tsy ilomanitra indray mihosotra ihany.
3Ary hoy indray i Elisà:
–Mandehana mindrana tavoara foana amin'izay mpiara-monina aminao rehetra, kanefa aza atao vitsy. 4Rahefa izany, dia mihidia aman-trano miaraka amin'ireo zanakao; koa aidino amin'ireo tavoara rehetra ireo ny ilomanitra, ary atokano izay feno.
5Dia lasa ravehivavy nihidy aman-trano niaraka tamin'ny zanany; ary ireto zanany nanolotra ny tavoara, fa izy kosa nameno izany. 6Rehefa elaela, dia hoy ravehivavy tamin'ny zanany anankiray:
–Mbola itondray tavoara hafa koa aho.
Kanjo feno avokoa ireo tavoara teo, ka hoy izy hoe:
–Tsy misy intsony!
Dia tankina teo koa ny ilomanitra. 7Ary lasa ravehivavy nitantara ny zava-nitranga tamin'ilay olon'Andriamanitra, izay nilaza taminy hoe:
–Andeha amidio izany ilomanitra izany hanefanao ny trosan'olona; fa izay vola sisa kosa dia hivelomanao sy ireo zanakao.
