11Noho ny amiko no nanaovako izany,
eny, noho ny amiko ihany,
satria tsy zakako velively
ny hanalam-baràka ny anarako;
ary ny voninahitro tsy homeko ny hafa.
Ilay hanatanteraka ny fikasan’ny Tompo
12Hoy ny TOMPO hoe: «Ry firenen’i Jakôba,
ry vahoaka Israely izay nantsoiko,
henoy Aho: Izaho no Ilay tsy miova,
Izaho no voalohany, ary Izaho koa no farany.
13Eny, ny tanako no nametraka ny fanorenan’ny tany;
ny tanako ankavanana no namelatra ny lanitra.
Raha antsoiko ireo, dia miara-miseho avokoa.
14Mivoria ka mihainoa ianareo rehetra:
Ilay tiako no hanatanteraka
izay sitrapoko amin’i Babilôna
sy amin’ny taranaky ny Kaldeanina.
Kanefa iza taminareo moa
no nanambara izany? Tsy misy.
15Izaho, eny, Izaho no niteny;
Izaho mihitsy no niantso azy
ka nanao izay hahatongavany
sy hampahomby izay hataony.
16Manatòna Ahy ianareo ka henoy izao:
Efa hatrany am-boalohany
no nitenenako an-karihary;
ary teo Aho hatramin’ny vaninandro
izay nisehoan’izany zavatra izany.»
(Ankehitriny dia Ilay Tompo ANDRIANANAHARY mihitsy
no naniraka ahy sy nanome ahy ny Fanahiny.)
17Ry firenen’i Jakôba, ny TOMPO mpanavotra anao,
Ilay Masin’i Israely dia miteny aminao hoe:
«Izaho TOMPO Andriamanitrao
no mampianatra anao izay mahasoa anao
sy mitarika anao amin’ny lalana tokony halehanao.
18Raha mba nihaino tsara ny didiko manko ianao,
dia ho nikoriana toy ny ony ny fiadananao;
ary ho toy ny onjan-dranomasina
no fiavin’ny fanafahana anao!
19Ny taranaka haloaky ny kibonao ho marobe
toy ny fasika eny amoron-dranomasina;
tsy ho tapaka na ho foana
eo anatrehako ny anarany.»
20Mivoaha avy ao Babilôna, mandosira avy ao Kaldea!
Amin’ny horakora-pifaliana no anambarao
izao vaovao mahafaly izao,
hatrany amin’ny faran’ny tany;
torio ary aelezo izany, ka lazao hoe:
«Ny TOMPO no nanavotra ny firenen’i Jakôba mpanompony!»
21Tsy nangetaheta ireo olony
tamin’ny nitondrany azy tany an-taniefitra.
Nampiboiboika rano ho azy avy tamin’ny vatolampy Izy:
eny, novakîny ny vatolampy ka nandriaka ny rano.
22Tsy misy fiadanana ho an’ny olon-dratsy, hoy ny TOMPO.
