10Eny, Andriamanitra, Izay nahary ny zavatra rehetra sady anton'ny nahariana ny zavatra rehetra, dia te hitondra zanaka maro ho any amin'ny voninahitra; ka rariny raha nataon'Andriamanitra ho tanteraka tamin'ny alalan'ny fijaliana tokoa i Jesoa, ilay mpitari-dalana azy ireo ho amin'ny famonjena.
11Fa na i Jesoa nanadio ny olombelona ho afaka amin'ny fahotana, na ireo olombelona nodioviny, dia iray fiaviana avokoa. Noho izany, dia tsy menatra i Jesoa miantso azy ireo hoe zandriny,
12fa hoy Izy:
«Hanambara Anao amin'ireo zandriko Aho,
Andriamanitra ô;
eo afovoan'ny Fiangonana no hiderako Anao.»
13Izao koa no nataony hoe:
«Hatoky an'Andriamanitra Aho.»
Ary koa hoe:
«Indreto Aho sy ireo zaza nomen'Andriamanitra Ahy.»
14Koa satria moa olombelona nofo aman-dra ireo zaza, dia tonga olombelona tahaka azy koa i Jesoa. Izany no nataony, dia ny mba handalovany amin'ny fahafatesana ka hahatonga ilay mitana ny herin'ny fahafatesana, izany hoe ny devoly*, tsy hahavita na inona na inona intsony 15ary koa ny mba hanafahany an'izay rehetra voagejan'ny tahotra ny fahafatesana ka nandevozina nandritra ny androm-piainany manontolo. 16Miharihary tokoa fa tsy anjely velively no vonjen'i Jesoa, fa ireo taranak'i Abrahama. 17Koa amin'ny zavatra rehetra dia tsy maintsy tahaka ireo zandriny Izy, ka ho tonga Mpisorombe* mamindra fo sy mahatoky eo amin'ny fifandraisana amin'Andriamanitra, mba hanonitra ny heloky ny vahoaka. 18Fa noho ny tenan'io Mpisorombe io niaritra fijaliana sy nalaim-panahy, dia mahavonjy izay rehetra alaim-panahy koa Izy.
