18Fa raha nidinan'ny miaramila sirianina i Elisà, dia nivavaka indray ka nanao hoe:
–Tompo ô, mba tampeno ny mason'ireo miaramila rehetra ireo.
Dia nohajambain'ny TOMPO araka ny tenin'i Elisà ny masony; 19ary hoy i Elisà tamin'ny miaramila:
–Tsy ity no lalana; ary tsy ity koa ny tanàna; fa manaraha ahy ianareo, dia hoentiko any amin'ny olona tadiavinareo ianareo.
Kanjo nentin'i Elisà nankany Samaria ireo. 20Ary nony tonga tao Samaria avokoa izy, dia mbola nivavaka i Elisà hoe:
–TOMPO ô, sokafy re ny mason'ireto mba hahitany ankehitriny.
Koa rehefa nosokafan'ny TOMPO ny masony, dia hitany fa indreo izy teo afovoan'i Samaria. 21Nony nahita ireo miaramila rehetra ireo ny mpanjakan'i Israely, dia niteny tamin'i Elisà hoe:
–Ry ikaky, hasiako ho faty ve ireo?
22Hoy kosa ny navalin'i Elisà:
–Tsia! Aza mamely azy. Fanaonao angaha ny mamono ho faty izay nobaboinao tamin'ny sabatra na tamin'ny tsipîka? Koa rosoy mofo sy rano ireo hohaniny sy hosotroiny; ary avelao izy hiverina any amin'ny tompony.
23Dia nanaovan'ny mpanjaka fanasam-be izy rehetra, ka rehefa avy nihinana sy nisotro, dia nasainy niverina any amin'ny tompony. Natsahatr'ireo Sirianina mpandroba kosa ny fitsofohana amin'ny tanin'i Israely.
