1Izao no hafatra faminaniana momba ny tanànan'i Ninive, mitantara izay nasehon'Andriamanitra tamin'i Nahoma avy any Elkôsy.
2Andriamanitra sarotiny sy mpanafay ny TOMPO.
Manafay tokoa ny TOMPO
ary mahatsiravina ny fahatezerany;
eny, manafay izay manohitra Azy ny TOMPO,
ary mirehi-kavinirana amin'ny fahavalony.
3Tsy mora tezitra ny TOMPO, nefa lehibe ny heriny,
ary tsy avelany ho afa-maina ny meloka.
Tafio-drivotra mahery no amin'izay alehan'ny TOMPO;
ny rahona no toy ny vovoka apariaky ny dian-tongony.
4Teneniny mafy ny ranomasina dia tankina;
ataony ritra avokoa ny ony rehetra.
Tonga maina ny ahitr'i Basàna* sy i Karmela,
ary manjary malazo ny voninkazon'i Libàno.
5Mihovitrovitra eo anoloany ny tendrombohitra,
ary mihotsaka koa ny havoana;
mihorohoro eo anatrehany ny tany,
izao tontolo izao sy ny mponina ao aminy.
6Iza no mahajanona eo anoloan'ny fahavinirany?
Ary zovy no mahatanty ny firehitry ny fahatezerany?
Fa mihanaka toy ny afo ny fahatezerany;
na dia ny vatolampy aza mitresaka eo anatrehany.
7Fa tsara ny TOMPO,
fialofana amin'ny andro mahory Izy.
Izy no miahy izay mialoka aminy,
8na dia tonga hanafotra aza ny loza.
Fa potehiny kosa ny fahavalony
ary alefany any amin'ny haizim-pahafatesana.
