22Dia hoy indray i Jesoa tamin'ny mpianany*:
–Izany indrindra no ilazako aminareo hoe: aza manahy ny amin'ny hanina izay tohan'ainareo, na ny amin'ny fitafiana izay ilain'ny vatanareo. 23Fa ny aina mihoatra noho ny hanina; ary ny vatana mihoatra noho ny fitafiana. 24Diniho ange ny goaika: tsy mamafy na mijinja izy ireny, tsy manana trano fitahirizana na sompitra, fa Andriamanitra no mamelona azy. Tsy sarobidy lavitra noho ny vorona ve ianareo? 25Iza moa ianareo no mahay manalava kely ny andro iainany na dia feno fanahiana toy inona aza? 26koa raha ny zavatra kely tsinontsinona aza tsy efanareo, ahoana no anahianareo ny sisa rehetra. 27Diniho koa ange ny fanirin'ny voninkazo: tsy miasa na mamoly izy ireny; kanefa lazaiko aminareo fa na i Salômôna teo amin'ny voninahiny rehetra aza, dia tsy tsara fitafiana toy ny iray amin'izy ireny. 28Tafîn'Andriamanitra toy izany ny ahitra izay eny an-tsaha anio nefa atsipy any am-patana rahampitso, ka ianareo indray ve no tsy hampitafîny, ry kely finoana? 29Koa aza ny fikatsahana ny hohanina sy hosotroina no hany ilofosana ary aza mitebiteby foana ianareo. 30Ireo mpanompo sampy eo amin'izao tontolo izao dia fatra-pikatsaka ireny rehetra ireny; ianareo kosa, fantatry ny Rainareo fa ilainareo izany. 31Katsaho àry ny Fanjakàn'Andriamanitra*, dia homena anareo ireny ho fanampiny!
