32Tsarovy ny nanjo anareo tamin’ny andro fahiny. Fa rehefa nohazavain’Andriamanitra ianareo, dia niharam-pijaliana sy niaritra ady mafy tokoa: 33novetavetaina sy nampahorîna teo imasom-bahoaka ianareo indraindray, na niara-nizaka izay nanjo an’ireo natao toy izany koa indraindray; 34niarahanareo niaritra ny fijalian’izay voafonja; ary nony norobaina ny fanananareo, dia nekenareo tamin-kafaliana izany satria fantatrareo fa manam-pananana tsara lavitra sady maharitra ianareo. 35Koa aza manary ny fahatokianareo fa misy valisoa lehibe izany. 36Ilainareo tokoa ny faharetana mba hanaovanareo ny sitrapon’Andriamanitra ka hahazoanareo izay ampanantenainy. 37Fa hoy ny Soratra Masina:
«Kely foana sisa dia ho tonga Ilay tsy maintsy ho avy, fa tsy hitaredretra.
38Ary ny olo-marina eo imasoko noho ny finoana dia ho velona;
fa raha mihemotra izy, dia tsy sitrako10.38 And 37-38: Hab 2.3-4, voatsiahy araka ny dkt grika tranainy Septoazinta..»
39Isika kosa dia tsy mba naman’izay mihemotra ka ho very fa naman’izay mino ka ho voavonjy.
