Alahady 03 Desambra - I Jao 4 : 7 - 11

7Ry hava-malala, aoka hifankatia isika, fa avy amin'Andriamanitra ny fitiavana, ary izay rehetra tia no naterak'Andriamanitra sady mahalala an'Andriamanitra. 8Izay tsy tia dia tsy mahalala an'Andriamanitra, satria Andriamanitra dia fitiavana. 9Izao no nanehoan'Andriamanitra ny fitiavany antsika: nirahiny ho eo amin'izao tontolo izao* ny Zanany* lahitokana mba hahavelona antsika amin'ny alalany4.9 Ampit Jôh 3.16.. 10Izao no fitiavana: tsy hoe isika no nitia an'Andriamanitra; fa Izy no nitia antsika, ka naniraka ny Zanany lahitokana ho sorom-panonerana hamelana ny fahotantsika4.10 Jereo 2.2 sy nta.. 11Ry hava-malala, raha toy izany no nitiavan'Andriamanitra antsika, dia mba tokony hifankatia koa isika.

Ny mpino miaina ny fitiavan'Andriamanitra

Avy amin'Andriamanitra ny fitiavana. Izay miray Aminy no manana fítiavana ka ny mpino miaina ny fitiavan' Andriamanitra dia:

1- Mifankatia (and 7-8.11)
Teny fanentanana antsika mpino no ataon'ny Apostoly Jaona eto ny amin'ny tokony hifankatiavantsika. Tsy zavatra ifanerena izany fa marika hanehoana ny maha- zanak' Andriamanitra. Tov nv "zazasarv" ny olona sahy mitono-tena ho zanak'Andriamanitra kanefa tsy manam- pitiavana ny hafa. Nantsoina ho amin'ny fifankatiavana ny mpino satria saimy zanak'Andriamanitra. Fitiavana ifanaovana na ifamaliana izanv fa tsv fitiavana mandeha ila sanatria.

2- Mahafoy nv sarobidv indrindra (and 10).
Ambaran'i Jaona mazava tsara fa ny fítiavan' Andriamanitra dia tsy tamin'ny teny fampanantenana fotsiny ihany fa noporofoiny tamin'ny alalan'ny asa koa. Porofo mivaingana no nentin'Andriamanitra nanehony fitiavanv antsika dia ny nanolorany ny tokana sy ny tsara ary ny sarobidy indrindra teo am-pelatanany ho famonjena antsika. Tahaka an'Andriamanitra izay nanome ny Zanany: izay tia, dia tia amin'ny teny sy ny asa ka manome sy mahafoy ny sarobidy indrindra. Ny tena fitiavana dia tsy mila tambiny ary tsy sandaina ihany koa.

Fanontanìana:
Inona no zava-tsarobidy indrindra efa nafoinao ho an 'ny olon-tianao?