44«Ny amin'izay ho andevolahinareo na andevovavinareo, dia amin'ny firenena manodidina anareo no hividiananareo azy. 45Azonareo ividianana koa amin'ny zanak'ireo vahiny valovotaka eo anivonareo sy amin'ny taranaka haterany eo amin'ny taninareo; ary dia ho fanananareo ireny. 46Hataonareo lovan'ny zanakareo mandimby anareo ireny, mba hozakainy ho fananany. Ho mpanomponareo hatrany hatrany ireny; fa ny Israelita mpiray firenena aminareo kosa dia tsy azonareo itratrevatrevana sy ampahoriana( And 39-46: jereo Eks 21.2-6; Deot 15.12-18).
Ny taon-Jobily sy ny fìaraha-monina
Amin'ny taon-jobily dia misy koa ny andraikitra miandry ny tsirairay eo anivon'ny fiaraha-monina araka izao:
1- Fitsinjovana nv mahantra
"Ary raha mihamalahelo ny rahalahinao"(and.39). Izany dia mampianatra antsika mba ahay mitsinjo ny hafa, indrindra fa ireo mahantra sy sahirana. Tsy tanisaina eto izay antony nahatonga ny fahantrany. na vokatry ny hakamoana. na vokatry ny fanararaotan'ny hafa. fa ny zava-dehibe dia ny ahazoana manampy sy manarina azy amin'ny fahantrany. Ihena nv tahan'ny fahantrana eo amin'ny mponina raha arahina izay lazain'ny Soratra Masina, satria misy ny fitsinjovana manokana ireo mahantra. "Fa ny tany tsy ilaozan'olo-malahelo, koa izany no andidiako anao hoe: Sokafy tsara amin'ny rahalahinao ny tananao. dia amin'ny malahelo sy ny mahantra eo amin'ny taninao. (Deo 15. II)
2- Fanaovana ny rariny
Ny mahantra sy ny malahelo dìa ireo izay voatery hianki- doha amin'ny hafa, ary indraindray, na matetika aza dia iharan'ny fanararaotana sy ny tsy rariny izy ireny, saingy tsy afa-manoatra. "Aza ampanompoinao toy ny andevo izy". (and.39). Mety ho lasa mpikarama, na andevon'olona aza ny sasany amin'izy ireny. Tsy sitrak'Andriamanitra ny hisian'ny olona manararaotra ny fahorian'ny sasany. "Aza mampanompo azy fatratra. fa matahora an' Andriamanitrao" (and.43). Ny taon-jobily dia ikendren' Andriamanitra mba hanafahana ny olona amin'izay endri- panandevozana rehetra.
Fanontaniana:
Isaky ny fotoana inona no manao asa fiantrana ianareo?
